Ramowa konwencja o ograniczeniu użycia tytoniu (FCTC) to międzynarodowy traktat zawarty w odpowiedzi na globalną „epidemię tytoniową”.
Był to pierwszy na świecie traktat dotyczący zdrowia publicznego stworzony pod auspicjami Światowej Organizacji Zdrowia (WHO).
FCTC została po raz pierwszy przyjęta w maju 2003 r. i weszła w życie w lutym 2005 r., co czyni ją najszybciej przyjętym traktatem w historii Organizacji Narodów Zjednoczonych. Od tego czasu szybko rozwinęła się również jego strategia.
Do tej pory traktat został ratyfikowany przez 182 kraje.
Co dwa lata decydenci z tych krajów członkowskich – lub „stron” – spotykają się na Konferencji Stron (COP). W tym roku odbędzie się dziesiąta konferencja COP (COP10).
FCTC zapewnia ramy dla środków kontroli tytoniu, które mają zostać wprowadzone na poziomie krajowym, regionalnym i międzynarodowym. Określa ona konkretne prawnie wiążące kroki dla rządów w celu rozwiązania problemu używania tytoniu, a także niewiążące standardy i zalecenia.
Traktat podkreśla znaczenie zarówno zmniejszenia popytu na tytoń ze strony konsumentów, jak i jednoczesnego ograniczenia podaży.
Obejmuje on środki mające na celu:
- Podwyższenie podatków w celu zmniejszenia popytu na tytoń
- Regulacja pakowania i etykietowania wyrobów tytoniowych
- Ostrzeganie ludzi o zagrożeniach związanych z tytoniem
- Zakaz reklamy, promocji i sponsoringu wyrobów tytoniowych
- Oferowanie wsparcia osobom chcącym rzucić palenie
- Zakaz sprzedaży wyrobów tytoniowych dzieciom i przez dzieci
Od niedawna FCTC ma za zadanie przyjrzeć się regulacjom dotyczącym alternatywnych wyrobów tytoniowych, takich jak e-papierosy.
FCTC nie jest sztywno ustalona. Zamiast tego została zaprojektowana jako dynamiczne podejście do kontroli tytoniu, które może być negocjowane i uzupełniane w miarę upływu czasu.
